خوراك گياهي و پر حجم كه داراي ارزش غذايي بوده و خوش خوراك مي باشد مانند: يونجه، شبدر و سيلوي ذرت. وجود علوفه به ميزان حداقل 1/5درصد وزن بدن گاو شيري ضروري است.
علوفه داراي انرژي، پروتئين و قابليت هضم كمتري نسبت به كنسانتره بوده و فيبر آن (سلو، همي سلو و ليگنين) بيشتر مي باشد. مهم ترين عامل تعيين كننده كيفيت علوفه در
بيشتري در شكمبه مانده و بر توليد شير يا گوشت اثر منفي گذاشته و توليد را كاهش مي دهند. انرژي علوفه كمتر از غلات است.
مواد علوفه اي شامل دو دسته لگومينه و گرامينه (گندميان) مي باشد و به سه شكل تازه (سبز،) خشك شده و مواد سيلويي در تغذيه گاو استفاده مي شود. ميزان مصرف و كيفيت علوفه ها تا حدود زيادي به مرحله رشد آنها بستگي دارد.
گياهان اگر در سن مناسب و از زمين هاي كوددهي شده برداشت گردد، حاوي پروتئين و انرژي زيادي خواهند بود. با افزايش سن علوفه، نسبت برگ به ساقه كاهش يافته و ميزان پروتئين آن كم مي شود. از علوفه هاي خشبي نيز بايد در جيره روزانه دام براي توليد شير با كيفيت مناسب و حفظ سلامتي دام استفاده كرد، اما كنسانتره از قابليت هضم بسيار بالايي در مقايسه با علوفه خشبي برخوردار است و وقتي كميت و كيفيت علوفه هاي خشبي پايين است براي داشتن دام سالم و توليد بيشتر، مصرف كنسانتره دامي ضروري است.
در سايت چارپا